VERMIST

Vrijdagmiddag,12 november kom ik tot de onthutsende vaststelling dat hoewel er de donderdag geen gebruikelijke ophaalronde van het huisvuil plaats vond vanwege de wapenstilstandsherdenking er toch een aantal van mijn buren hun vuilniszak voor de deur hadden geposteerd.

Na het raadplegen van "de ophaalkalender voor huisvuil in mijn gemeente", wordt mijn vermoeden bevestigd: de firma die hiervoor instaat, verleent blijkbaar geen brugdagen aan zijn medewerkers. De "DoR"  - staat voor  "donderdagronde"  en omvat o.a. de huizen aan onze kant van de wijk waar het afval op donderdag wordt opgehaald, met uitzondering van de feestdagen waarop wordt doorgeschoven naar de volgende werkdag, zoals deze week het geval was... -  mag er zich dus vandaag al op verheugen dat de vuilbakken geleegd zullen worden. Geen uitstel tot na het weekend. Klant is koning, de vuilnisman zwoegt door, ter meerdere eer en glorie van ons propere straatbeeld.

Ik start bijgevolg een race tegen de tijd want veel langer zal de vuilniskar niet meer wegblijven en slalom in ijltempo door het huis, voorbij alle mogelijke vuilnisbakken, grabbel de volle zakjes eruit en drop ze in de grote bruine gemeentezak in de garage. Met ongeziene vingervlugheid knoop ik het oranje plastic lintje er rondom heen en snel de oprit af om mezelf ervan te verzekeren nog tijdig ook mijn huisvuil op de gebruikelijke plaats te deponeren.

Maar vuilnismannen hebben zo hun eigenaardigheden en wanneer ik de vrijdagavond laat, na de wekelijkse herhaling van ons harmonieorkest huiswaarts keer, staan alle zakken er nog steeds.

Tiens, dus toch een brugdag?

Voor het slapen gaan overweeg ik nog even om de zak weer binnen te nemen, omdat een zichzelf respecterende vuilnisman, die de brug maakt op deze doordeweekse vrijdag het vast niet in zijn hoofd zal halen om op zaterdag of zondag, noch op maandag 15 november daar eventjes van af te stappen

(èn natte voeten te riskeren…, wie weet immers hoe diep het water daar ondertussen al staat … )

Uiteindelijk besluit ik het voornemen pas ten uitvoer te brengen de volgende morgen, omwille van de hevige regenval die avond.

Stel je mijn verbazing voor wanneer ik zaterdagochtend door het raam kijk en merk dat alle vuilniszakken nog buiten staan behalve die van mij.

Wanneer ik zoonlief wek en hem vraag of hij soms de oplossing voor dit raadsel kent, blijkt dat ook hij het in Keulen hoort donderen.

Ik weet dus niet wat er gebeurde die nacht maar onze vuilniszak is vermist, foetsie, spoorloos verdwenen. 

Heeft de regen hem soms weggespoeld? Of zou ik over een privé-vuilnisman beschikken waarvan ik geen weet heb? Of zijn er ècht kabouters aan het werk rond huize DagEnDauw?

Wie anders houdt er zich in hemelsnaam bezig met het verdonkeremanen van huisvuil? Iemand in zak en as misschien? Het is en blijft een raadsel.

Maar waarom zou ik er, op de keper beschouwd, om malen wie die duit in het zakje deed?

Ondertussen is het maandagmiddag, staat het huisvuil van de buren al drie dagen te wachten voor hun deuren en is het mijne toch maar netjes opgeruimd.
Laat ik nu maar gewoon blij zijn dat er tenminste toch ééntje, warempel de mijne, op de beloofde dag werd opgehaald.

- DagEnDauw -