Hieros Gamos in het Kerckwijkpark

of de fermentatio van de Wuitensbruid...

Zij lag daar ingebed in stilte

en wij zagen machteloos toe

hoe ook het vuur in haar verkilde

vervreemd en van het vechten moe.

Als stomme vogels aan haar beddeboorden

ons lied verstenend in de keel

besloten we met klaagakkoorden

maar deden verder niet zoveel

Geen mens weet wat die nacht gebeurde        

noch wat de dromende ridder dacht 

die langsdravend haar lakenplooien

bezaaide met zijn helende toverkracht

Neen, haar lied was nog niet uitgezongen

Vóór dag en dauw verrees zij naar aloud gebruik

en weerklinken sedert midzomernacht

opnieuw vreugdekreten uit haar buik

- DagEnDauw -

Opgedragen aan mijn geboortegrond
en aan degene die haar nieuw leven schonk...