Ik ben gewoon voor de grap even op zoek gegaan of het woordje "Tureluurs" ook nog andere mensen inspireerde en kijk, ik vond dit lied van Bartolomeo Tromboncino ergens uit de late vijftiende eeuw, dat wonderwel zelfs inhoudelijk een beetje aansloot bij mijn blogje.
Ik werd er heen geleid door "Turluru" een nummer van l'Arpeggiata (in het oud Bergamasco, een Italiaans dialect uit Bergamo) dat ik al kende en op muzikaal vlak mijn voorkeur eigenlijk wegdroeg, maar waarvan ik jammer genoeg de tekst noch de vertaling heb kunnen vinden.
Van het nummer van Tromboncino vond ik de tekst wèl. Het lied zelf kan u beluisteren door op de afbeelding van de twee krekels boven mijn blogje te klikken en vervolgens op de CD het zesde nummer te kiezen. Veel luisterplezier.
Hier hebt u alvast de lyrics mèt vertaling in het Engels er bovenop.
Or che son di pregion
Or che son di pregion fora,
lamentare non mi vo’ più.
Cantare voglio
il turlurù turlurù turlurù,
lamentare non mi vo più.
Vise un gran tempo in tormento,
di speranza al tutto privo.
Tra suspiri e gran lamento,
facto som del mio mal schivo.
Or che son de pregion fora…
Hor ch’al mondo sciolto io vivo
lamentare non mi vo più
Turlurù, Turlurù…
Ogno ucelo sul verde ramo,
dolze più morire le labia
che in pregio afflicto e gramo,
col cantare sfoga sua rabia.
Sì che essendo fora di gabia,
lamentare non mi vo più.
Turlurù, turlurù…
In pregion molt’anni ho spexo
sotto ingrata accerba sorte.
Fu chel vivere non intexo
che chiamare potea morte.
Or che son de pregion morte,
or ch’a pecto me l’à prexo
lamentare non mi vo più.
Turlurù, turlurù…
Se fu mæsto or som jocundo
de penseri affanni cargo
poi ch’el celo m’è facto parco.
Tanto il vento m’è segondo
ch’a piacere mi trovo il vargo.
Lamentare non mi vo più.
Turlurù, turlurù…
Now that I have left the prison,
I wish to moan no more.
I want to sing
the turluru turluru turluru
I wish to moan no more.
I have spent a long time in torment,
completely bereft of hope.
And have been among sighs and great moaning.
I don’t even want to talk about it.
Now that I have left the prison…
Now that I live freely in the world
I wish to moan no more.
Turluru turluru…
To every bird it is sweeter
to die on the green branch
than to vent its rage
by singing wretchedly in a cage.
So now that I have left the prison,
I wish to moan no more.
Turluru turluru…
I have spent many years in prison
subject to a harsh and ungrateful lot.
I was not truly living
and my life could be called a death.
Now that I have left the prison,
now that my heart has been lifted
I wish to moan no more.
Turluru turluru…
Then I was downhearted, now I am joyful,
ever since heaven has spared me
from the burden of thoughts and worries.
The wind has become so favourable
that now it is a pleasure to steer that right course. I wish to moan no more.
Turluru turluru…
