 |
Foto en bewerking DagEnDauw |
Op de buffetkast prijkt sinds de eindejaarsfeesten een zwart/wit foto van een breed lachend kind dat een Berner Sennen in de armen sluit.
Met zijn guitige ogen blikt hij recht in de lens. Ik schat ‘m hoogstens zo’n jaar of vijf.
Ze zitten samen op de grond vóór de donkere lederen sofa, die zich op zijn beurt vóór een gesloten gordijn bevindt.
De foto verraadt nagenoeg niets van het interieur.
Het plaatje wordt omzoomd door een streepje donkerblauw winterlandschap waarin de engelse boodschap in het wit staat gedrukt “Wishing you a cool x-mas and a smashing New Year”.
Al haast een maand nu, spit ik in mijn geheugen om het kind en de hond een plaatsje te geven bij wie of waar ze thuishoren, maar ik blijf zoekend.
Iemand is bewust of onbewust (?) vergeten op de achterkant zijn of haar naam te schrijven en ik krijg er kop noch staart aan.
Hoe ik ook tracht, ik vind geen gelijkenissen of referenties die me treffen, of me vertellen wie de verwekkers van dit vrolijke blondje wel mogen zijn. Ook zegt de hond me niets.
Nochtans stond op de briefomslag klaar en duidelijk mijn naam, adres, tot het correcte huisnummer toe, alles klopte, maar ook het geschrift kan ik niet thuis brengen.
Ergens verwacht er dus nog iemand mijn nieuwjaarswensen die maar niet komen…
En ik zit met een raadsel dat ik niet ontcijferen kan, te wachten op een deus ex machina…
Hopelijk zit Godot hier voor niets tussen =) …
