copyright DagEnDauw
Noem mij niet de zee,
die ben ik niet.
Eerder ben ik het schuim op de golven,
door haar gedragen naar het strand...
Zie me niet groter dan ik ben.
Ik zou je maar ontgoochelen.
De zee is mijn herinnering en mijn toekomst, maar...
Ik besta alléén als zij hoopvol naar de hemel reikt.
Uit die hereniging word ik keer op keer geboren.
Ik ben het verlangen van uitersten naar elkaar.
- DagEnDauw -
Do not call me the sea for that is not who I am
I am only the surf on the waves that crash on the shore
Do not see me as something greater than I am
For I would only disappoint you
The sea is my past and my future,
I only exist as long as the waves reach for the skies,
I am born and reborn each time they descend
I am the longing of both extremes to one another.
With special thanks to Ailsa Prideaux- Mooney for the English translation of this poem.
