Foto en bewerking DagEnDauwWe weten niets meer van het leven.
Zijn blind en doof voor wat in ons geborgen ligt.
Slechts nu en dan dringt eens een sprankel licht naar buiten
die ras wordt opgeslokt door duisternis...
We brabbelen onszelf verloren,
geen woord draagt nog betekenis.
Gloss olalie, gloss olala.
Praat tegen de vaak, en blablabla...
Licht schijnt maar waar stilte is.
Even wat 'gefreewheeld' op Rilke 's "Todeserfahrung"...
Deze twee kunnen er trouwens ook wat van ;-)
Deze twee kunnen er trouwens ook wat van ;-)
