Schrijf mee aan dit verhaal

Eerste Editie

We gaan met z'n allen aan een verhaal bouwen.
Per reactie volstaat het één zin te plaatsen, die op de één of andere manier een aannemelijk vervolg is op de voorgaande...
Zodra iemand op je zin gereageerd heeft mag je opnieuw deelnemen.

Niet meer dan één zin per keer dus en niet op je eigen zin verder bouwen.

Ready? Off we go, into the field!

♦

♥  Toegevoegde ♪ van Dauw op 22 mei 2012  ♥

Ze ziet de zinnen hier groeien en als bloemen open barsten, 

en weet wel

het is niet meteen volgens de regels van het spel...

Maar "what the hell"

zo'n enthousiaste creatieve schrijvers, verdienen dat beetje extra ruimte toch wel...???

Alvast dank voor de inzet en de leuke bijdragen. 

Zeg het voort zeg het voort, we gaan er nog even mee door.

♦

Hij zat aan de ontbijttafel en staarde door het raam...

Hij zat te denken aan vroeger - toen hij nog een jonge blaag was - en het kattekwaad wat hij uitgevreten had, een glimlach om zijn mond...

De klok terugdraaien kan niet maar euh... wacht eens... op kattenkwaad uithalen staat toch geen leeftijd...

Nee, op een beetje boevenstreken staat geen leeftijd lachtte hij in zichzelf, en stond op, liep de trap naar boven op, pakte een stok om het zolderluik te openen,en daar stond de kist te prijken, de verkleedkist,hij voelde zich weer jong...

Hij keek naar al die leuke dingetjes die zo vaak het verschil hebben gemaakt en nu hij hier toch stond met zoveel mogelijkheden binnen handbereik kreeg hij een idee... zou hij... ja natuurlijk wel, de mensen hadden er behoefte aan, maar waar was dat pak... hij graaide in de koffer als een bezetene en zocht en zocht tot... hij vond... de harlekijn die nog één keertje zijn beste beentje mocht voorzetten, samen met hem en op 't moment dat zijn fantasie volop het leven kreeg, begon hij te glunderen... hij zag het immers voor zich, een harlekijn, boordevol leven die voor zoveel mensen een wereld van verschil kan maken.

Nog helemaal opgaand in zijn dromen, opende hij voorzichtig het pak waarin de harlekijn al die tijd zat opgeborgen, ving een glimp op van de inhoud en deed toen de ontdekking van zijn leven.
Er stak een brief in de jaszak van het pak, gek dacht hij, die heb ik nooit gezien, hij nam de enveloppe uit de jas en keek ernaar, zijn gezicht vertrok... maar die naam... die kende hij, ergens ver weg... een oude vriend van hem,alfred wagemakers... maar waarom... waarom zat die brief in dit pak? Hij piekerde zich suf.