Moved to / Is verhuisd naar


Waarom dat zo is, verneem je hier


woensdag 31 augustus 2011

Agapi Mou - Mijn geliefde





Eén ogenblik zonder ruimte en tijd...



Ik kan het niet verklaren, maar telkens ik dit liedje hoor, zie ik de nimfen in hun groene mousselinen jurkjes zó door het loofbos dartelen , met guirlandes van bloemen over hun frêle schouders en kleurige linten geweven doorheen hun lange golvende haren, waarin de gulle zon haar stralen laat meedansen.
Ook Puck is nooit ver weg en Bachus ligt temidden van de druiven op een hunebed het tafereel te overschouwen, lachend in een roes van drank en liefde.
Terwijl mijn oren vollopen met die prachtige Griekse taal, geniet ik met kinderlijk verstand, zonder al teveel te willen begrijpen. De klanken volstaan om een verleden in me wakker te roepen dat me verbindt met voorouderlijke herinneringen uit heel de wereld.
Ik kijk slechts toe met de ogen van een sprakeloze Ḥāfeẓ.

Mijn Midzomernachtdroom is nochtans al weken geleden gedroomd, en deze morgen trok koning Winter alweer vervaarlijk zijn lip op om een rij koude blikkerende tanden te tonen. Hij waagde het zelfs een wolkje vrieslucht in mijn nek te blazen. Veel te vroeg, denk ik dan… maar ja, wie is deze kleine mensengarnaal om die machtige heerser tegen te houden.

Koud wordt het toch…

Maar ondertussen geniet ik nog maar eens van dit zomerse en tedere liefdeslied.

woensdag 17 augustus 2011

Vondsten op zolder IV

Dit zijn de laatste drie en tevens de meest recente van de reeks. 
Ook Schiele was één van mijn favorieten zoals u aan de grootste tekening allicht wel een beetje zal merken... 
Hij is dat trouwens ook gebleven. Zijn overtuigde maar toch gevoelige lijnvoering weet me nog steeds te bekoren evenals de eerlijke franje- en meedogenloze manier waarop hij zijn onderwerpen benadert.

Dat confronterende in mijn figuurschetsen werd mij ooit ook wel eens verweten, maar misschien neemt ù daar net als ik niet meteen aanstoot aan, het zijn uiteindelijk maar lijnen en kleuren op papier. Wat mij bij modeltekenen nog steeds het meest kan boeien, is het weergeven van verkortingen. 
Hoe meer er zijn, des te groter de uitdaging wordt en hoe liever ik ze aanga ... telkens weer.







dinsdag 16 augustus 2011

Vondsten op zolder III

Femme à la Matisse...


Dit is de tweede en voorlaatste reeks van herontdekte tekeningen die ik u beloofde...
Zoals u hier kan merken is er ooit een periode geweest, waarin ik nogal weg was van de stijl van Matisse...
Deze snelschetsen zijn daar immers overduidelijk nog een afspiegeling van.
Getekend naar model  met zwarte viltstift op papier krijgt u ze hier van mij geserveerd op een bedje van warme waterverftinten.
Hopelijk weet u ze een beetje te smaken.
Wenst u er graag een wijntje bij?










zaterdag 13 augustus 2011

Nog meer verrassingen...




Zoals u uit mijn vorige blog vernam, ben ik momenteel  bezig met het opruimen van mijn zolder... 
Het gaat niet echt snel vooruit, omdat ik het dit keer behoorlijk grondig wil aanpakken. Elk voorwerp dat ik tegen kom, wordt aan inspectie onderworpen en elke doos compleet leeggehaald.
Gisteren vond ik in één daarvan, een stapel schetsen naar model terug, die ik héél lang geleden maakte.
Drie van de negen krijgt u vandaag alvast van mij ten geschenke, om er het weekeinde mee op te fleuren.

Maak nog iets leuks van de komende dagen en bedenk dat we gezegend zijn met dit weer...
In landen waar iedere dag de zon schroeit, kan men slechts dromen van zo' n malse regen als deze, die de planten helemaal doet (her)opleven. 
Dus laat het water jullie goede humeur zeker niet wegspoelen...

Tot dra




donderdag 11 augustus 2011

Gevonden : Schatten op zolder

  


Vandaag ben ik vol goeie moed begonnen met het opruimen van mijn zolder.

Die plek onder het dak, roept in mij telkens weer een verwachtingsvol gevoel op. En hoewel ik hier nog maar een kleine tiental jaar woon en het huis ook niet veel ouder is dan dat, bekroop me tegen beter weten in, bij het beklimmen van de zoldertrap, net als in mijn kindertijd, weer het gevoel er schatten te zullen ontdekken... 

En  kijk... als bij wonder en tot mijn grote verbazing gebeurde dat ook.
De verloren gewaande foto van het originele schilderij van Quellinus, leerling van Rubens, waarvan ik  vertrokken ben, om een kleine twintig jaar geleden, een schilderij te maken voor een tentoonstelling rond het toen net ontdekte werk, is me  weer in handen gevallen bij het navlooien van één van mijn oude "knuffeldozen".






U merkt vast dat het  kiekje ondertussen al het één en ander heeft meegemaakt, maar gezien ik na de publicatie van "Na Salomé 's dans" aan een aantal mensen beloofde om het origineel ook op mijn blog te zetten, mocht ik het ooit terugvinden, wil ik jullie dit kleinood zeker niet onthouden. 

Mèt verfvlekken, krassen, kreukels en alles inbegrepen krijgt u het, net als het hoofd van Johannes De Doper dat erop afgebeeld staat,  "op een bordje" geserveerd. Het deel waar mijn interpretatie op gebaseerd is, heb ik zelfs voor u in een wit kader uitgesneden, om het makkelijker verstaanbaar te maken.

En alsof dat nog niet volstaat,  volgt hieronder nogmaals mijn eigen interpretatie, die weliswaar al in "olieverf op doek" terug te vinden is, maar waarmee ik u gemakshalve zó,  het zoekwerk ernaar ook alvast bespaar...

Wat zou een mens nog meer kunnen wensen eigenlijk...? Euh... laat die laatste vraag maar vallen... 







Waarschijnlijk ga ik me nu, telkens ik die trap bestijg
voelen als een kind op "Snieklaasavond", met mijn, van verwachting kloppend hart...
Want wie weet, wat vind ik de komende dagen nog méér terug.







vrijdag 5 augustus 2011

Hieros Gamos in het Kerckwijkpark

of de fermentatio van de Wuitensbruid...



Zij lag daar ingebed in stilte
en wij zagen machteloos toe
hoe ook het vuur in haar verkilde
vervreemd en van het vechten moe.


Als stomme vogels aan haar beddeboorden
ons lied verstenend in de keel
besloten we met klaagakkoorden
maar deden verder niet zoveel




Geen mens weet wat die nacht gebeurde        
noch wat de dromende ridder dacht 
die langsdravend haar lakenplooien
bezaaide met zijn helende toverkracht


Neen, haar lied was nog niet uitgezongen
Vóór dag en dauw verrees zij naar aloud gebruik
en weerklinken sedert midzomernacht
opnieuw vreugdekreten uit haar buik

- DagEnDauw -



Opgedragen aan mijn geboortegrond
en aan degene die haar nieuw leven schonk...